یادداشتی به بهانه ۲۷ اردیبهشت سالروز رحلت، عارف بالله و عبد صالح خدا، حضرت آیت الله بهجت رحمه الله تعالی
- شناسه خبر: 57189
- تاریخ و زمان ارسال: 28 اردیبهشت 1399 ساعت 10:48
- بازدید : 115 views
- نویسنده: modir
به گزارش صدای سراب-حسن نبات:
مردم ما نماز و مناجات پیامبران، اهل بیت و نماز امیرالمومنین علیهم السلام را ندیدند و تصوری از آن نمازی که تیر از پای حضرت خارج می کردند و او متوجه نمیشد ندارند، آنچه در این روزگار تصور ذهنی ما را به آن عبادت های بی نظیر نزدیک می کند، نماز اولیاء او بالاخص حضرت آیت الله بهجت رحمه الله تعالی است، که مردم شور عاشقانه را در نماز ایشان به معنای واقعی کلمه مشاهده می کردند، هر کس در این روزگار بخواهد تصویری از یک نماز عاشقانه ارائه کند، باید تصویر نماز آیت الله بهجت را نشان دهد که او در یک کلام مجسمه نماز عاشقانه بود.
لذتی که آیت الله بهجت از نمازش می برد سلاطین عالم در زندگیشان نمی بردند که در جمله ای معروف از ایشان نقل شده است اگر سلاطین عالم لذت دو رکعت نماز خواندن را می چشیدند دنیای خود را رها می کردند.
دو موضوع در آیت الله بهجت بارز بود یکی رابطه وثیق با ولی عصر، مولای عالم، حضرت صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و دومی نماز عاشقانه و اولی را راه رسیدن به دومی می دانست، شارحان زیارت آل یاسین که از زیارات معروف حضرت صاحب الامر می باشد در توضیح آنکه چرا به امام زمان در حالات مختلف نماز سلام می دهیم، می گویند امام زمان حقیقت نماز و باطن و تجسم نماز است و تنها با توسل و اتصال به او می توان به حقیقت نماز دست پیدا کرد و از آن طرف غرق شدن در نماز موجب نزدیک تر شدن به مظهر صراط مستقیم یعنی امام عصر سلام الله علیه است و آیت الله بهجت نماد این هر دو بود، پس بنابراین میتوان گفت، سلام بر نماز بهجت، چون فانیِ در نماز مولایش صاحب الزمان بود، سلام بر قنوت بهجت، چون فانیِ در قنوت مولایش صاحب الزمان بود، سلام بر رکوع و سجده بهجت چون فانیِ در رکوع و سجده مولایش صاحب الزمان بود، سلام بر تکبیر و تسبیح بهجت چون فانیِ در تکبیر و تسبیح مولایش صاحب الزمان بود؛
همه ی زندگی بهجت یک جمله بود و آن نشان دادن راه رسیدن به خدا در یک نماز عاشقانه؛
و سلام بر بهجت، آن بهجتی که مصداق بارز این حدیث بود که: من یذکرکم الله رویته، با کسی بنشینید که دیدارش شما را به یاد خدا بیندازد، کسانی که به محضر او در زمان حیات شریفش می رسیدند تصدیق می کنند که کافی بود در کنار او باشی تا متوجه نقایص و مشکلات زندگیت شوی؛
سلام بر بهجت که مصداق کامل این حدیث بود که فرمود:
کُونُوا دُعَاهَ النَّاسِ بِغَیْرِ أَلْسِنَتِکُمْ