مقاله در مورد حمایت از کالای ایرانی
- شناسه خبر: 53419
- تاریخ و زمان ارسال: 29 اسفند 1396 ساعت 20:03
- بازدید : 87 views
- نویسنده: modir
مقاله از صدیقه مقدس پور
حضرت علی(ع) در سیره و گفتار خود به تولید اقتصادی توجه داشته و خود به عنوان یکی از موفق ترین مدیران اقتصادی توانستند با کارآفرینی و بهره گیری از فرصت ها و مهارت ها، ثروت بسیاری را برای اهداف مختلف از جمله وقف به نیازمندان و خدمت به جامعه مسلمانان مورد استفاده قرار دهند.
این مقاله دیدگاه های حضرت را درباره تولید مطرح می کند .
مقدمه
موضوع اقتصاد از جمله مهم ترین مباحث هر جامعه ای است که بر پایه تولید، توزیع و مصرف بنا می شود.
البته تولید ، مهم تر از مصرف و توزیع است. چرا که در تولید به چگونگی تولید کالا و خدمات پرداخته
می شود و البته برای تولید کالا نیاز به مواد اولیه، نیروی کار، سرمایه فیزیکی، زمین و مدیریت است.
بازار سرمایه، بازار کار، بازار مواد اولیه، بازار زمین و بازار کالاهای واسطه ای هر یک به گونه ای در تولید کالا مؤثر است. تعادل در هر یک از بازارها به تعادل در بازار تولید کالا منجر شده و نوسانات هر یک ، باعث ایجاد نوسانات در تولید کالا می شود.
دولت نیز در قالب نظارت و کنترل، سیاست گذاری و یا تصدی گریِ برخی فعالیت های اقتصادی بر رفتارهای اقتصادی تأثیرگذار خواهد بود.
هر یک از مکاتب اقتصادی نیز اثرات خود را برروی اقتصاد، تولید کالا و خدمات برجای می گذارند.
دولت نئو کلاسیک علاوه بر تولید کالاهای دارای انحصار طبیعی، کالاهای دارای آثار خارجی را نیز به عهده دارد و در واقع دولت مکمل بازار است و هر جا که بازار ناتوان باشد، دولت وارد عمل می شود.
در مکتب کینز ، دولت، سیاست گذاری مبتنی بر تقاضا را انجام می دهد ، ضمن اینکه بازار کالا ، خدمات و بازار پول را در دست دارد. گاهی فقط از سیاست مالی حمایت می شود و گاه سیاست پولی نیز مورد تأکید است.
از دیگر مکاتب اقتصادی، اقتصاد طرفدار عرضه است که به مسائل بخش عرضه و تولید توجه دارد و برای بهبود وضعیت تولید و اشتغال درصدد کاهش هزینه تولید است.
سیره امام علی (ع)
تشویق به تولید
یکی از مهم ترین ویژگی های شخصیتی امیر مؤمنان (ع) ، توجه به تولید اقتصادی است. زندگی آن حضرت چه در دوران حیات پیامبر (ص) و چه پس از آن دائماً با تولید درگیر بوده است.
پس از مهاجرت به مدینه با کار کردن در باغ ها ، آب کشیدن از چاه ها برای ساخت خشت، برای خود و پیامبر درآمدی کسب می کرد.
هر دلو آب در ازای یک دانه خرما. با کشیدن دلو آب دستانش تاول می زد، خرما را می گرفت و با پیامبر از آن استفاده می کردند.
علاوه بر احداث باغ در اطراف مدینه، با خرید زمین، باغ های متعدد دیگری ایجاد و چاه های پرآبی را حفر کرد.
امام (ع) کسالت و تنبلی در انجام کارهای مربوط به دنیا را رد می کرد و می فرمود:«مردی که در کار دنیای خود کسل باشد دشمن می دارم، چون در امر آخرت کسالت بیشتری خواهد داشت»
از نظر امام، کسالت در امر دنیا ، به دین ضرر وارد می کند : «کار تولیدی و کسب رزق یاور دینداری شخص است»
هم چنین کار برای کسب درآمد و تأمین معاش زندگی را جهاد در راه خدا می دانست.
امام اعتقاد داشت در کار کردن ، به حداقل ابزار اولیه می توان اکتفا کرد و کار تولیدی انجام داد و می فرمود:
«هر کس آب و خاک در اختیار داشته باشد و فقیر بماند خداوند او را از رحمت خویش دور می سازد»
ارزشمندی مشاغل تولیدی
در فرمایشات امیرالمومنین(ع)، تجارت، زراعت، صنعت و هر گونه کار حلال، با ارزش بوده و محبوب خداوند است.
دیدگاه جامع نسبت به تمام فعالیت های تولیدی باعث می شود به تمامی حرفه هایی که مردم انجام می دهند نگاه مثبت وجود داشته باشد و همه نیازهای جامعه تحقق یابد.
حضرت فرموده است:«ان الله عزوجل یحب المحترف الامین ؛ خداوند شاغل متعهد را دوست دارد»
امام در نامه به مالک اشتر ، نسبت به تجار، صنعت گران و کشاورزان سفارش می کردند . در حقیقت، اگرچه برخی مشاغل نسبت به برخی دیگر به علت نقش آن ها در تأمین امور ضروری ، اهمیت بیشتری دارند، اما همه مشاغل حلال ارزشمند خواهند بود.
تنظیم اوقات کار
توجه به امور دنیا و آخرت لازمه ایمان است. کار تولیدی برای گذران معیشت عبادت است ولی نباید موجب غفلت از انجام واجبات الهی و امور مربوط به خانواده ، دوستان و آشنایان شود. همچنین باید به استراحت بدن توجه شود تا پس از مدتی توانایی انجام کار را از دست ندهد.
امام علی همان طور که به کار و تلاش توصیه می کنند ، از مؤمن می خواهد که علاوه بر اختصاص بخشی از ساعات زندگی به کار ، از عبادت، استراحت و بهره مندی از لذایذ حلال غفلت نکند.
« شب و روز مؤمن به سه برنامه می گذرد: بخشی به راز و نیاز با خدا، بخش دیگر به تأمین معاش و سوم بهره برداریِ نیکو از لذّت های حلال. و عاقل نباید جز در پی این سه باشد: تأمین زندگی، گامی در راه رستخیز و لذّت حلال»
تولید کالاهای ضروری
امام علی (ع) با وجود توانایی در انجام فعالیت های مختلف تولیدی ، به کشاورزی و باغداری علاقه ویژه ای داشت. فعالیت کشاورزی تأمین کننده نیازهای غذایی و دارویی است و بی توجهی به آن جامعه را نیازمند ساخته و استقلال آن را در معرض خطر قرار می دهد.
اگر چه به صنعت و امور خدماتی نیز اهمیت می دادند، اما اولویت کار را در کشاورزی می دانستند، زیرا در قرآن و روایات نیز بر این امر تأکید بسیار شده است.
اهمیت مهارت و تخصص
تخصص در کار و کسب مهارت، زمینه ایجاد و افزایش روحیه کارآفرینی و ابتکار را فراهم می کند.
با تخصص و مهارت می توان تولیدات جدید به بازار عرضه کرد، در هزینه ها صرفه جویی کرد و از اسراف جلوگیری نمود.
امیر مؤمنان (ع) ارزش هر کس را به کار نیکوی او می داند : «قیمه کل امری ما یحسنه؛ ارزش هر کس به کار نیکوی اوست»
افزایش مهارت و تخصص باعث کاهش هزینه تولید و افزایش بهره وری می شود.
هدف از کار و تولید